Do obrzęku ścięgna dochodzi na skutek jego urazu oraz zaburzenia struktury uporządkowania i ciągłości włókien. Obrzęk ścięgna jest związany z akumulacją płynu a w konsekwencji z powiększeniem wymiaru, rozmyciem i zatarciem struktur włókien.
Większość uszkodzeń śródścięgnistych będzie niosło za sobą obrzęk włókien ścięgna zatem liczne zmiany śródścięgniste będą również skorelowane z występującym obrzękiem.
W ocenie radiologicznej obrzęk i nadmierna akumulacja płynu w zakresie ścięgna powodują wzrost intensywności sygnału MR sygnałach T2 oraz STIR.